De geschiedenis van de (Mini) bull terriër
De bull terriër is een van de oudste rassen binnen de terriër groep, waarbij je zijn oorsprong kan terug vinden tot begin 1800. Voor de geschiedenis van de miniatuur bull terriër moet men terug naar de oorsprong van de bull terriër, aangezien de mini bull een directe afstammeling is van zijn grote broer.
Bijna alle honden uit de terriër groep hebben hun oorsprong in Engeland, en de bull terriër is hier geen uitzondering op. De bull terriër was van origine ontwikkeld voor de pits, om mensen te vermaken. Gelukkig werd ‘’dog fighting’ en ‘animal baiting’ verbannen
in 1835.
De oorsprong van de bull terriër is vrij duidelijk en redelijk goed achterhaalbaar vanaf het begin. Oorspronkelijk waren de ‘’vecht’’ rassen wat zwaardere buldog types, maar naar maten de tijd vorderde begonnen fokkers deze honden met terriërs te kruisen om een iets slankere en behendigere hond te krijgen. Deze bull en terriër kruisingen zijn uiteindelijk de bull terriërs en staffordshire bull terriërs geworden.
Mr. Hinks uit Birmingham nam deze bull en terriër honden onder zijn hoede in de midden jaren 1800 en kruiste deze met de nu uitgestorven Witte Engelse terriër, wat een zeer stijlvol ogende hond was. (Het gerucht gaat ook rond dat Hinks wellicht ook dalmatiër's heeft gebruikt en greyhounds, maar dit is niet 100% zeker). Tegen de jaren 1862 had Mr Hinks zijn best mogelijke bull terriër gefokt en introduceerde deze puur witte hond aan het publiek bij een honden show. De bull terriër was erg geliefd bij het publiek,, ze zagen hier een knappe witte gladiator. Slank, verfijnd en minstens zo gracieus als een andere show hond, maar dan met vuur en kracht.
In de begin jaren was het normaal om de oren te couperen van de bull terriër, gelukkig werd dit in 1894 verboden, en ging met fokken om recht staande oren te krijgen ipv ze te couperen. Dit om het hoofd een mooie uitstraling te geven. Het koste maar 5 jaar om deze rechte oren in het ras te krijgen en tegen 1930 werd dit ook in de standaard van het ras opgenomen.
Uiteindelijk wilde de fokkers gekleurde bull terriërs ontwikkelen, waardoor men met staffordshire terriërs ging kruisen om dit in het ras te krijgen. Naar maten er genoeg goed gekleurde bull terriërs waren hoefde er niet meer met staffords worden gekruist.
Voor meer dan 100 jaar kwamen kleine bull terriërs tevoorschijn in nestjes. Deze heerlijke kleine hondjes kregen steeds meer aandacht. Er waren zelfs ‘toy bull terriërs die slecht 4 kg of minder wogen. Zelfs Mr.Hinks showde een bull terriër in de onder 4,5 kg klasse op de internationale hondenshow in 1863, de eerste show waar een mini klasse ingepland stond. In de 1900 werden alle bull terriër types in dezelfde klasse getoond. Pas in 1948 was er een echte mini kampioen.
In de begin jaren was er een gewichts limiet van 5,5 kg,. In 1938 was er een groep liefhebbers waaronder ‘’chairmanship of Col. Richard Glynn die samen kwamen om de miniature bull terrier club op te richten, welke de kennel club voorlegde om een gegarandeerde klasse voor miniatuur bull terriërs te creëren onder de 14’’ ( 35,6 cm) bij de schouder en zo’n 9kg, welke werd toegekend in 1939. In de jaren ‘50 / ‘60 werd de gewicht restrictie verwijderd, welke resulteerde in de standaard van vandaag de dag.
Hoewel de show standaard van de mini’s 14’’ (35,6 cm) is ziet met vandaag de dag geregeld mini’s die groter zijn, ook wel oversized genoemd. De lengtes binnen de mini’s variëren tussen de 12’’ (30 cm tot zo’n 17,5’’ (44 cm). De echte flinke oversized mini’s zullen over het algemeen geen show kampioen worden, maar kunnen uitstekend worden gebruikt worden voor de fok, met wat kleinere mini’s om een goed postuur te creëren en zo hun goede gezonde genen door te geven aan de volgende generatie.